De molen van Aalbregtse![]() Een grondmolen werd gebouwd op locaties in een vlak gebied met weinig bebouwing, waar weinig windbelemmering was, zoals aan de rand van Cadzand. ![]() foto: Badhuisweg richting dorp in 1900. Rondom een grondzeiler is eigenlijk altijd een afrastering nodig, want de draaiende wieken zijn een groot gevaar voor mens en dier. Door de gedrongen bouw scheren de draaiende wieken over het erf rondom de molen. De molen kreeg een kettingkruiwerk, wat een zeldzaam mechanisme is dat enkel in Zeeuws-Vlaanderen en aangrenzend Oost-Vlaanderen te vinden is. Omstreeks 1920 werd het vervangen door een staartkruiwerk. De vloerbalken zijn op het strand aangespoelde scheepsmasten. ![]() In 1852 wordt de molen eigendom van Abraham Aalbregtse (1826-1903) en Maria Risseeuw (1823-1903). Hij is de zoon van Johannes Aalbregtse (1765-1831), molenaar/pachter vande achtkante molen te Zuidzande. Het geslacht Aalbregtse in Zeeuws-Vlaanderen is vanouds een molenaarsfamilie. Er bestaat zelfs een familiewapen. Foto links: het echtpaar met dochter Magdalena. Foto rechts: De schuur rechts is afgebroken. Het pand links is verbouwd tot recreatiewoning. De hoek is afgeschuind om ruimte te maken voor paard en wagen. De molen heeft geen naam, maar staat bekend als 'De molen van Aalbrechtse'. Na zijn dood nemen zoon Willem (1858-1926) met echtgenote Elisabeth van Houte (1866-1933) en daarna hun zonen Bram (1895-1945) en Willem (1904-1986) de molen over. ![]() ![]() Na de oorlog neemt Jozias de Hullu, de vroegere molenaar van de molen aan de Molendijk, het perceel over. Gemaald wordt er niet meer. Enkele jaren later wordt de molen overgenomen door dr. Timmer, die tegenover de molen aan de Badhuisweg woonde. In de jaren '60 doet de molenromp dienst als woning voor wijkzuster De Jong van het Groene Kruis. Het consultatiebureau was het pand rechts naast de molen. Uiteindelijk wordt het grondstuk met de molenromp verkocht aan dhr. Oostvogel uit Rotterdam en door de nieuwe eigenaar in gebruik genomen als recreatiewoning. Enkele jaren later wordt de molen doorverkocht. De aanvraag van de huidige eigenaar om de molen restaureren met steun van de overheid is door de gemeente Sluis afgewezen. Het welgemeende advies in de kantlijn (letterlijk) was de molenromp af te breken en de ijsselsteentjes te verkopen. Die brengen nog geld op. Nu staat er al tientallen jaren moderne telecommunicatieapparatuur op de molenromp. |