Supermarkt De Houck sluit haar deuren!

Na 42 jaar sluit supermarkt Attent-De Houck in Cadzand haar deuren. Het middelpunt van het dorp, de ontmoetingsplaats voor de laatste nieuwtjes en het plakkebord voor de posters van activiteiten in Cadzand houdt op te bestaan.

In september 1968 ontmoetten Erik en Alie elkaar. Het was in een supermarkt in Middelburg. Alie was daar cheffin en Erik kwam er stage lopen. De vonk sloeg onmiddellijk over, ze trouwden in december (om een misverstand te voorkomen: hun eerste dochter werd in 1970 geboren).

Zelfstandig ondernemer
In januari 1969 namen ze de bestaande kruidenierswinkel in Cadzand over en konden ze de deur openen van hun eigen supermarkt, de Minimart.
In die jaren was er ook nog de boodschappendienst met levering aan huis. De klant bracht wekelijks zijn boodschappenboekje naar de winkel en kwam dan aan het eind van de maand betalen.
Eén klant was zo tevreden, dat over allerlei zaken zijn mening gevraagd werd, tot en met de inrichting van het huis toe.
De zaken gingen goed. Erik en Alie De Houck konden ook drie grote hotels in Cadzand-Bad tot hun klantenkring rekenen.

Tot in de jaren tachtig verkocht de familie De Houck, naast het gebruikelijke assortiment, truien, wol, t-shirts en bikini’s. Voor de kleding was een paskamer onder de trap aanwezig. In die tijd waren er ook nog een vleesafdeling, vers van het mes, een groenteafdeling en een drogisterij. De zaken gingen goed, vooral ’s zomers, als er toeristen in Cadzand vertoefden. De winkel werd uitgebreid met het oppervlak van het naastgelegen huis. De zaak floreerde. Iedere klant kreeg van Erik en Alie een bonnetje van goed gedrag mee naar huis.

In die jaren werd het gezin De Houck uitgebreid met nog een dochter en een zoon. De dochters kozen een geheel ander vakgebied en de zoon verkoos als medewerker in de levensmiddelenbranche zijn carrière te maken. Het stond al vrij vroeg vast dat de supermarkt geen familiebedrijf zou worden.

Postagentschap
Bij het opheffen van de PTT-postkantoren kwam er een taak bij als postagentschap met alle bijbehorende service. Nadat de AMRO-bank uit het dorp verdween werd het ook een loket voor het opnemen van geld. Enkele jaren geleden hield de PTT, inmiddels KPN geheten, een bezuinigings-ronde, en stopte zij de service van geld opnemen via het postagentschap. Geld opnemen kon daarna alleen nog uit de kassa van de supermarkt. Dat werd echter niet meer vergoed door de KPN. De Houck wilde, ondanks de kosten, deze service toch behouden voor zijn klanten. In eerste instantie stelde Erik de Houck het maximumbedrag op 50 euro. Vooral op de marktdagen werd veel gebruik gemaakt van deze service van supermarkt De Houck. Er kwam al snel minder contant geld in kas, want er werd steeds minder contant betaald en steeds meer gepind. Noodgedwongen stopten ze deze service aan de klanten. Alleen enkele oudere, vaste klanten konden nog geld opnemen.

Overval
Een tiental jaren geleden kwam een keurig geklede heer aan de kassa met een paar boodschappen. Toen de lade openging trok hij een doorgeladen 9mm FN-pistool. De overval was een feit. De eerste reactie van Erik was “Ben je besodemieterd!”, maar met een pistool tegen je hoofd kun je weinig meer doen. De inhoud van de kas werd meegenomen en de overvaller reed met piepende banden de Mariastraat uit. Aan de hand van het duidelijke signalement kon de dader aangehouden worden. Het bleek een oude bekende van de politie, een Belgische gevangene met weekendverlof, die regelmatig winkels overvalt.
Er was uiteindelijk geen financiële schade, maar de schrik zat er wel in. Maandenlang werden onbekende klanten argwanend bekeken.

Drie jaar geleden was het weer raak. Op klaarlichte dag liep(en) de dader(s) tijdens de middagpauze via de garage de winkel in en nam(en) een aanzienlijke hoeveelheid rookwaren en de inhoud van de kassa mee. Er was niemand in de winkel en er waren geen getuigen. De schade was voor eigen rekening. Erik herinnert zich wel de aftershave van de dader, het was een vreselijk luchtje.

Een nieuwe fase
Erik en Alie de Houck zijn in januari 1969 als zelfstandig ondernemer gestart. Ze beëindigen hun onderneming in januari 2011. Dat is 42 jaar, zeven dagen in de week, werken, maar ze deden hun werk met plezier. In die periode zijn hun drie kinderen geboren en opgevoed. De laatste jaren kreeg Erik problemen met zijn gezondheid. Dat is de belangrijkste reden om het rustiger aan te doen. De tweede reden is, dat ze dicht tegen de pensioengerechtigde leeftijd aan zitten.

Het zal wennen worden om een zee van tijd te hebben. Eerst nemen ze een week vakantie, zalig niets doen, zomaar in de zon zitten, tijd voor jezelf hebben. Het was per slot van rekening 7 dagen in de week werken. En waren ze een keer een weekend vrij, dan was het slecht weer. Echt vakantie hebben ze de afgelopen 42 jaar nooit gehad.
Erik en Alie de Houck krijgen nu een zee van tijd voor fietsen, wandelen, naar de rommelmarkt met de kleinkinderen gaan en de omgeving verkennen. Hoewel, de nieuwe woning in IJzendijke moet nog geschilderd worden, er moet op de kleinkinderen gepast worden, de tuin van hun zoon moet nog aangelegd worden…

Deze week is alles voor het laatst: vakken bijvullen, boodschappen rondbrengen en een kapotte tl-buis verwisselen. Vrijdag 28 januari 2011 om 17.00 uur sluiten Erik en Alie de Houck de deuren voorgoed.

Het afscheid
Het was zover. Iedereen wist het het, behalve het echtpaar De Houck: om 17.00u verzamelen in de winkel. Tientallen klanten stelden zich glimlachend in de gangpaden op. Er wordt een keyboard binnengedragen. Het begint te dagen bij Alie. Erik blijft achter de kassa zitten, wachtend op wat er komen gaat.

Klokslag vijf uur worden Erik en Alie naar het midden van de zaak gebracht. Als vanouds neemt Joyce de kassa over. Met Martha achter het keyboard begint het voltallige Zeekoraal-koor het afscheidslied te zingen.
We houden het niet droog. Erik en Alie zijn volledig overdonderd. Namens het hele dorp bedankt dorpsraad-voorzitter Jan het echtpaar voor 42 jaar service, de boodschappendienst, een vriendelijk woord en natuurlijk het bonnetje van goed gedrag. Door een inzameling onder de klanten kan een leuke vakantiecheque aangeboden worden. De bos bloemen maakt het plaatje af.



De champagne komt op tafel en Gerlinde & Jep zetten schalen met hapjes op de koelvitrine. Alle klanten nemen persoonlijk afscheid, soms zelfs met een cadeautje. Het is eigenlijk het afscheid van een tijdperk.



De allerlaatste klant!

Bron:
Fam. E. de Houck
B. Voets